من دیگه منتظر هیچ کسی نیستم که بیاد- دل من از آسمون معجزه اصلا نمی خواد

من آدم بدی شده م. اون قدر بد که دیگه کسی رو دوست ندارم. من آدم منطقی ای شده م. اون قدر منطقی که دیگه از کسی توقعی ندارم. نمی دونم دیگه منتظر چیزی نیستم. خیلی کارها رو تنهایی انجام دادم. تنهایی رفتم تئاتر، رفتم سینما. تو صف های طولانی ساعت ها ایستادم. نشستم تو کافه و به رو به روم خیره شدم. عادت نکردم به تنها بودن، هنوزم تنهایی میاد خرمو می چسبه بعضی وقتا، اما فهمیدم نمی میرم. از هیچ چیز نمی میرم. تبدیل شدم به آدمی که یه مدت به یه کاری دست می زنه و بعد گم و گور میشه. آدمی که نمی شه روش حساب کرد. نمی دونم،... واسه بعضی آدم ها همیشه بودم. آدم هایی که خیلی زیادتر دوسشون داشتم، حتی عاشق بعضی هاشون بودم. اما فرقی نکرد.. همه ی آدم ها هر وقت خواستند منو تنها گذاشتند، لابد منم هر وقت خواستم بعضی ها رو تنها گذاشتم. بعضی ها که خیلی دوستم داشتند، نمی دونم.

احساس عجیبی ه. احساس تو خلاء بودن، اما بد نیست. خیلی چیزهای بدتر از اون وجود داره. خیلی چیزهای خیلی بدتر!!