ما که البته اچ آی وی مثبت تو ایران نداریم!

تابستون بین کلاس سوم و چهارم با مامانم می رفتم درمونگاهی که کار می کرد و واسه خودم ول می چرخیدم و خانومایی که با شکم گنده ی ور اومده و یه بچه به بغل و دست یکی دیگه رو هم گرفته واسه کنترل بارداری میومدنو نگاه می کردم و تو همون عالم بچگی دلم به حال صورت آفتاب سوخته ی بچه هاشون می سوخت.. واسه اونایی که اکثرا روستایی بودن و همین جوری الله بختگی میومدن درمونگاه و خانوم پذیرش سرشون داد می زد که وقتی شمارتو نداری نمی تونم پروندتو پیدا کنم و یارو همین جوری نگاه می کرد... پا می شدم می رفتم تو قفسه ی حرف فامیلشون پرونده هارو می گشتم که شاید پرونده شون پیدا شه و دست خالی نرن... (درمونگاه تو حاشیه شهر بود وتو شمال هم که حاشیه ی شهرهمه ش روستاست)

وسط این گشت و گذارام تو درمونگاه یه جزوه ی ایدز پیدا کرده بودم. روش یه موجود پشمالوی هپلی کشیده بود که یه چوب گنده میخ دار دستش بود و مثلا ویروس ایدز بود. راه های مختلف انتقال ایدزو نوشته بود و واسه هر کدوم یه عکس کشیده بود. اولش هم نوشته بود ایدز هیچ علامت خاصی نداره، فقط سیستم دفاعیو ایمنی بدن رو ضعیف می کنه و امکان داره مثلا آدم با یه سرماخوردگی ساده بمیره! حالا من کل جزوه رو بی خیال شده بودم همون یه جمله رو چسبیده بودم... دیگه تا یه کوچولو سرما می خوردم و بدن درد و ضعف عمومی میومد سراغم می گفتم فکر کنم ایدز گرفتم! سیستم دفاعی بدنم ضعیف شده که این قدر بی حالم!! یادم نمیاد تا کی من این توهم ایدز گرفتن رو داشتم اما کلا خوب سرِکار رفته بودم با همون یه جزوه ی سه رنگ که روش عکس یه هپلی بود با چوب میخ دار!

.

پ.ن. کلاس چهارم که بودم با دختر خالم که دو سال ازم بزرگتر بود به روزنامه دیواری از همون جزوه ی کذایی درست کردم و بردم مدرسه! راه های انتقال ایدز! تو مدرسه ابتدایی! معلم بهداشتمون بهم گفت دستت درد نکنه، اما این خیلی به درد شما نمی خوره، عیب نداره من اینو ببرم تو یه دبیرستان بچسبونم به دیوار! هی هی! اسگلی بودما!