مرحله‌ای از دلتنگی آن است که یک‌هو یاد یک خاطره‌ای از بچگی‌های برادرت می‌افتی و دلت برای سپهر هم حتی تنگ می‌شود. همانی که هنوز اگر فرصتی پیدا کند از اسکایپ تیکه‌هایش را روانه‌ات می‌کند.
.
دلتنگی‌های آدمی را باد ترانه‌ای می‌خواند...
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
۱ نظر:
من نمی دونم چرا طرز کار این دلتنگی به این صورته که یاد خاطره های 10 سال پیش می افتی! یاد چند ماه پیش و پارسال پیارسال نه ها! یاد اون موقع که داداشت بچه بود که بابا مامانت جوون بودن! چرا خوب؟
ارسال یک نظر