قبل از اومدن یکی از چیزهایی که به شدت فکرم رو مشغول کرده بود، مسئله مهم "با موهای صورتم چه کنم" بود. من پرمویی که همیشه آرایشگاه می رفتم و کلا در این زمینه‌ها حتی اندک استعدادی هم نداشتم!
و خب مفتخرم اعلام کنم، بنده پشت لبم رو بند میندازم خودم! و چونه! اضافه کنید قسمت‌هایی از پیشانی، بالا و وسط ابرو! یه جاهایی رو هم دور و بر ابروم با تیغ تمیز می‌کنم! امروز هم این دو طرف صورتم رو کرم موبر زدم! و خوشحـــال و تر و تمیز و این صحبتا! یعنی به طور معمول از وقتی ایران بودم تر و تمیز ترم! J
موندم چطوری تا قبل از این، این همه پول به آرایشگر می‌دادم! نه واقعا؟
مشکل دیگر همانا موهام هستند که هر کدوم به یه سمت می‌رن! هیچ‌وقت استعداد مثل آدم سشوار کشیدن رو نداشتم! همیشه موهام موج سینوسی دارن از همون جای رویش! و تا الان هم دو تا اسپری متفاوت خریدم که بعد از سشوار و اتو بزنم بلکم یه کم بتمرگن سرجاش موهام!
.
چند روزیه بی‌حوصله شدم. نمی‌دونم چه مرگم شده. نه واقعا!
.
کاش همه مشکل‌ها به آسانی موی صورت بود!
۱ نظر:
یاد اون روزی افتادم که با هم تندتند داشتیم تو دستشویی حامد حاضر می‌شدیم! :)) خوب بودها :* دلم می‌خواد باز ببینمت :)
ارسال یک نظر