.

الان می‌تونم بگم زندگی رو یه روال خیلی کمی افتاده. حداقل دیگه خونه، خونه است. حالا من می توانم بنشینم و به تقویم دی ماه زل بزنم و غصه بخورم! یا اینکه خودم رو جمع کنم و به زندگی‌م برسم! رسیدن به زندگی هم یعنی دانشگاه پیدا کنم. رزومه درست کنم و حتی دنبال کار بگردم. از این حالت همسر بودن! و توی خونه بودن و غذا درست کردن حتی! خوشم نمیاد. اصلا!