همیشه کلماتی چون مقدس، پرشکوه، و فداکاری آزارم داده... هیچچیز مقدسی ندیدهام، چیزهایی که پرشکوه بودهاند هیچ شکوهی نداشتهاند؛ و فداکاری به کشتارگاههای شیکاگو میمانست؛ وقتی گوشتها به هیچ کاری نمیآمد دفنشان میکردند... نامهای انتزاعی مثل شکوه، افتخار، شجاعت، یا تقدس در کنار اسمهای عینیِ روستاها، شمارهی جادهها، نامهای رودخانهها و شمارههای هنگها و تاریخها زشت مینمایند.
وداع با اسلحه- ارنست همینگوی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر