شماره نویسی می کنیم... ادامه می دهیم ... لبخند می زنیم! بلی!

1- امروز هم از آن روزهای شخمی ست که حال و حوصله ی کار موجود نمی باشد رسما... داشتم فکر می کردم اگه کسی قصد شکنجه ی منو داره می تونه مجبورم کنه تو اینترنت سرچ کنم!!!! یعنی تو مایه های مرگه واسم.... یه سری داده رو تف کردن تو اینترنت... خب بیا مث یه آدم خوب و مهربون همه ی تولید کننده های اصلی فویل مسی رو تو یه صفحه بذار دیگه.. بابا پدرمون دراومد..

2- یکی دیگر از شکنجه های ممکن اینه که جات جلوی کولر باشه... بعد کولر هم دقیقا روی پیشونیت تنظیم باشه.. بعد تو هم یه میگرن هم چین خفیفی داشته باشی.. الان فهمیدی سیستم شکنجه رو دیگه؟ بیشتر که لازم نیست توضیح بدم؟

3- من الان! هر چی فکر می کنم می بینم خیلی کار دارم!!! بعد خیلی خوشحالم که این قدر کار دارم... بعد نمی تونم الان پاشم از شرکت برم خونه کارای ترجمه ی رئیس سوم که همانا آقای پدر می باشند و از بقیه هم دهن صاف کن تر می باشند و کار کردن برایشان به سان جهاد در راه رضای خدا می باشد! رو انجام بدم و وجدان لامصب هم اجازه نمی دهد من کارهای نامربوط را در وقت شرکت انجام بدم و کلا اصلا حروم خوری به ما نیامده!!! اما کار شرکت هم اصلان و ابدان!!! حس انجامشون نیس... تبصره: وبلاگ نویسی مثل فکر کردن کتبی و جزو مصادیق حرام خوری نمی باشد!

4- من خوشحالم. الکی.... وقتی فکر می کنم می بینم اصولا دلیلی برای خوشحالی وجود نداره و من کلا لنگ در هوا تر از همیشه می باشم اما خوشحالم!

5- من دلم شدیدا نقاشی می خواد.. و موسیقی ... و ورزش! کلاس تابستونی می خوام برم...

6- ایده های عجیبی به سمت من هجوم آوردن همالان!!!! چرا من الان شرکتم؟؟؟ هی هی!