دلم می خواد با بابک و علیرضا بریم بیرون. به یاد اون چند روزی که جزو بهترین روزای زندگی م بودند. دلم واسه اون جمع سه نفره تنگ شده. دلم می خواست همین الان زنگ می زدم به بابک و بهش می گفتم. می گفتم که leilak دلش می خواد بریم بیرون. که واسه بار نمی دونم چندم خاطره هامونو مرور کنیم و اون وسط بابک و علیرضا منو دست بندازنو کلی بخندیم. می دونم زنگ نمی زنم. چون بابک سرش شلوغه. چون اون دفعه که زنگ زدم گفت کار دارم خودم زنگ می زنم و زنگ نزد. چون دفعه ی قبلشم همین طور و قبل ترش. می دونم ناراحت نشدم. اصلا من نمی دونم چرا از دست بابک و علیرضا ناراحت نمی شم. نه ناراحت نشدم اما زنگم نمی زنم. نمی دونم چرا. من واقعا دلم می خواد سه نفری بریم بیرون. فقط ما سه تا.